Verslag 5

“Ongongo” zeggen de Herero, een magische plek. Ze maakten er 8 campsites met mooi sanitair, elke plek z’n eigen douche, toilet, wasbak, aanrecht, dubbele spoelbak en overdekt terras, een zgn ablutionblock. Het magische zit ‘m in een warme bron, die hier met een flinke straal uit de rotsen komt, een regendouche is er niets bij, om na een val van 4 meters terecht te komen in een natuurlijk bassin, diep genoeg om tot aan je buik in het water te staan, met boven je hoofd kwetterende wevervogeltjes die hun hangnestjes in de bomen en struiken maken en verzorgen, in het water kleine schildpadjes en naast mij een wonderschone 71 jarige in badpak; inderdaad een magische plek.
Het waren dagen van superlatieven.
Na een lekke band in Etosha NP, twee uur werk om de ketting waar de reserveband onder de auto mee vastzat los te krijgen zonder ijzerzaag, liggend onder de auto bij 35+ , omdat de Nissan-stang van 70 cm die je daar gewoonlijk voor gebruikt, afbrak, telefonisch contact zoeken wat niet lukte, behulpzaam personeel van het park en medereizigers die onbaatzuchtig hielpen en adviseerden, in Upowo waar een linke bandenhandelaar daar wel een slaatje uit wilde slaan, “reparatie niet mogelijk”, “nee, helaas geen tubes van die maat”, “ik heb wel een nieuwe band voor je, een GB Goodrich terreinband, volgens kenners de beste met een prijskaartje van 3150 N$, 190 €. , terwijl buiten half ontblote Himba vrouwen je kettinkjes en kralen probeerden te verkopen, de tijden van de zendelingen en de missie lijkt wel omgedraaid, willen zij ons bekeren van ons materialisme en zwerfdrang?, na een nacht in Upowo kwamen we dan toch in Epupa Falls aan, watervallen in de Kunene Rivier op de grens met Angola, een lodge met 8 idyllische kampeerplekken aan de rivier, wat krokodillen, aapjes en Himba koeien en een geweldige ambiance om de 71ste verjaardag van mijn lief te vieren op een terras aan het ruisende water, mooi gedekte tafel, heerlijk Afrikaans 3 gangenmenu, fles Nederburg chardonnee (ook Afrikaans) en een ondergaande zon.
We zijn er 2 dagen gebleven, goede wifi verbinding, en hebben proberen uit te vinden of een 120 km 4x4 track langs de rivier naar Ruacana verantwoord en haalbaar was, volgens het personeel wel, want de track was vorig jaar gerenoveerd, wat ook zo leek te zijn, want na een geweldige rit door één langerekte oase kwamen we naar 4 uur in Ruacana, de grensplaats met Angola, onderweg regelmatig toe gewenkt door halfontblote jonge himba vrouwen met een kind op de rug om te stoppen en iets van hun gading te kopen, wat we één keer gedaan hebben want anders kom je nooit in de plaats van bestemming aan, wat weer Opuwo was, voor een overnachting in een lodge met wat campsites en 2 campkatten en 3 gewapende bewakers, en waar s’avonds wel zoveel ellende uit de hemel kwam aan regen en hagel, dat we er een beetje bang van werden, hoewel, we stonden boven op de berg en al het water stroomde dus naar beneden waar we vanmorgen dus flink last van hadden door de regelmatige blokkades op de gravelwegen waar bergen steen en rode modder door het regenwater naar toe gesleurd zijn.
We hebben het gemaakt en genieten nu van “Ongongo”, inderdaad een magische plek.
Tot een volgend verslag.