De fotograaf

Dinsdag 17 april.

Even een klein hoofdstukje toevoegen aan ons dagboek Beira.
Vanmorgen werden we op het kantoor geconfronteerd met de laatste ontwikkelingen.
We gingen er eigenlijk naar toe om een laatste document te halen dat nodig zou zijn voor een verblijfsvergunning, een zgn dire, maar aan het gezicht van de secretaresse was af te lezen dat er wat meer aan de hand was.
We hadden niet het goede werkcontract voor Henriette.
Hier op het onderwijsministerie wordt nu beweerd dat het werkcontract "false" is, ja inderdaad je leest het goed: vals.  VSO  Maputo zou ons een vervalst en illegaal werkcontract hebben gegeven en dat accepteren ze niet. 
Er moet een nieuw contract komen uit Maputo, van het landelijke ministerie, ondertekend door de minister. En daar wil het kantoor in Beira dan mee verder gaan. Maar of wij dat ook willen ...........?
Je snapt dat wij enigszins verbaasd zijn.  
We zijn nu in totaal 6 x op het ministerie van Migratie geweest, waarvan een aantal keren met iemand van de werkgever. Telkens was er "iets" niet goed, er ontbrak een formulier, er stond een woord verkeerd,  er ontbrak weer een ander formulier, degene die zijn handtekening onder het werkcontract zette, moest langs komen.
Nu zijn de problemen veroorzaakt door de VSO zeggen ze op het ministerie van onderwijs in Beira. Wie weet mag het zeggen.

Morgen loopt ons visum af, dwz het visum is geldig tot 5 juni, maar moet elke 30 dagen dmv een stempel te halen aan een grenspost, ververst worden. De stempel die we  nu hebben, loopt morgen af. Onze hoop was dat, op het moment van aanvraag van een verblijfsvergunning, de dire, we dit niet meer hoefden te doen, want je bewijs van aanvraag is dan je voorlopige verblijfsvergunning.
Morgen vertrekken we dus naar de grens met Zimbabwe. De program-manager uit Maputo komt ook naar Chimoio, een plaats vlak bij de grens.
Hij is telefonisch geinformeerd over de gang van zaken door het secretariaat van de direktie en een juriste  in Beira, en dat ging niet zachtzinnig, in het Portugees, dus we konden het niet volgen. Morgen spreken we hem eerst en daarna  moeten we zien dat we een aantal zaken aan de grens regelen. 
We blijven een paar dagen in Zimbabwe, hoe en waar zien we nog wel. Het kan zijn dan we een aantal dagen niet bereikbaar zijn vanwege de mobiele dekking. 
De douane eist een langer verblijf omdat dat geld in het land brengt. Het land is failliet,  de munteenheid ook, we kunnen dus alleen met dollars of ZuidAfr. rand betalen en dat willen ze graag want dat geeft dan weer buitenlandse valuta.
De grens over en dan gelijk terug om een visum of stempel te halen schijnt dus niet te werken, we zijn er al voor gewaarschuwd.
Enfin, de dollars zijn gekocht, de tassen worden gepakt en we zien wel weer verder...................amanha.

Om 5.00 uur waren we op en een uur later liepen we richting busterminal. Rond 12.00 uur waren we in Chimoio, maakten daar op het busstation een poging tot beroving uit mijn rugtas mee en hebben er de program-manager van Henriette ontmoet. Hij heeft ons verhaal aangehoord, was hoogst verbaasd over de gang van zaken en gaat met een aantal kopien van onze immigratiepapieren in Maputo op het landelijke ministerie, zoals gevraagd door Beira, aan het werk.  Volgens hem was er geen sprake van vervalsing,  is dezelfde procedure als altijd gevolgd, maar ligt de netbenoemde juriste in het ministerie in Beira,  waar hij niet zo goed mee overweg kan, dwars. Zij  ligt "dwars" , en de waarheid zal wel ergens in het midden liggen. 
We hopen op korte termijn, wanneer we weer terug zijn in Beira, van hem te horen. Ons werk-verblijf-plezier heeft natuurlijk een aardige knauw gehad. Een ander gevolg van dit verhaal is dat we twee dagen in een gammele bus op en neer zijn gereisd, iets wat voorkomen had kunnen worden. 

Gebeuren er ook nog leuke dingen? Ja zeker. Vandaag vrijdag, net terug uit Zimbabwe, heb ik een begin gemaakt met de invulling van mijn taak. 
Ik had eerder mijn diensten aangeboden als fotograaf aan Adel, een NGO die in deze provincie Sofala milieuvriendelijke projecten, mini-krediet-projecten opzet. Vandaag was er een bijeenkomst van allerlei betrokken partijen zoals scholen voor basis en voortgezet onderwijs, besturen, pers, ministerie, onderwijsinspectie, communicatie etc. om een nieuw beleid te promoten t.a.v. milieuvriendelijk onderwijzen en ondernemen.  Ik heb van deze bijeenkomst een fotoreportage gemaakt. 
Daarna hadden we een bijeenkomst met de program-manager van Adel om nader kennis te maken, ervaringen uit te wisselen en te kijken of we in de toekomst iets voor ze kunnen betekenen. Opnieuw is er weer gevraagd om mee te gaan "het land in" en fotoreportages te verzorgen voor hun website, archief, flyers etc. Een toekomst als fotgraaf?? 
Thuis komend viel ik letterlijk bijna met de neus in de boter, want bij Riadel, Decoracoes e Escola, een kook- en taartenbakschool waar we boven wonen, had een diploma-uitreiking. En ook daar kon ik aan de slag als fotograaf. Ik heb er eind deze middag een reportage gemaakt. Nu nog selecteren, fotoshoppen, op stick zetten en afleveren.  We hebben in ieder geval een heerlijk stuk taart gegeten.
Ging het eerder deze week allemaal erg stroef m.b.t. Henriette's taak bij het ministerie, zo goed ging het bij de verschillende NGO's met het leggen van contacten en eerste verkenningen. Daar is nu voor Henriette bijgekomen "Young Africa", maar daarover een volgende keer meer.
Bom fim de semana, prettig weekend.