De eerste week in Maputo

Lieve mensen, onze eerste week zit er al weer op. De dagen vliegen voorbij en de week stond in het teken van veel verschillende mensen ontmoeten en Maputo verkennen.
Op het VSO kantoor hebben we de nodige informatie gehad over veiligheid, financiën en de projecten waar VSOers werkzaam zijn in Mozambique. Wij komen in Beira met z`n drieën te werken. Wel allemaal bij verschillende instanties. Eén jongen uit Canada zit er al een half jaar en de tweede, ook uit Canada, is net aangekomen. Hij volgt dezelfde lessen als wij. Jacques, mag als niet-volunteer, toch mee doen aan de lessen Portugees. We zijn daar erg blij om, want het is leuker en stimulerender om het samen te doen.
Zaterdag hebben we een rondwandeling gemaakt met een gids door een bepaalde wijk van Maputo. De gids is een student architectuur en hij heeft ons meegenomen langs een aantal bijzondere huizen.
Tijdens deze wandeling hadden we een opmerkelijke ontmoeting. Terwijl we stonden te praten over de architectuur van een bepaald huis, kwam een auto uit de poort gereden. De man achter het stuur gebaarde ons dat we ook wel even de tuin in konden om meer te zien. Ik sprak hem aan en zag dat hij een oranje t-shirt droeg met NEDERLAND erop. Ik vroeg hem of hij uit Nederland kwam en zo ontstond er een gesprekje tussen ons. Omdat hij haast had, gaf hij mij zijn kaartje met de uitnodiging om op de Nederlandse ambassade langs te komen om te vertellen over mijn werk in Beira. Deze man is Jan Huesken, hoofd Ontwikkelings Samenwerking van het Ministerie van Buitenlandse Zaken en als zodanig werkzaam op de Nederlandse Ambassade in Maputo. Inmiddels hebben we voor volgende week woensdag een afspraak met hem en zijn natuurlijk erg benieuwd wat dit contact ons zal brengen.
Zondag hebben we op eigen houtje een wandeling gemaakt door een ander deel van Maputo. Ons idee was om naar het National Art Museum te gaan, maar dat was helaas gesloten, net als de Kathedraal, die vlak naast het museum staat. We zijn daarna gaan koffie drinken en hebben een stukje langs de rivier gelopen, welke uitkomt in zee.
Verder hebben we veel leuke mensen ontmoet en sommigen hebben ons uitgenodigd om te komen eten, voor een kopje thee of om iets van de stad te laten zien. Het is fijn om zo opgevangen te worden omdat het leven hier zo nieuw is en je best wat hulp kunt gebruiken bij het vinden van je weg.
Maandag zijn de lessen Portugees begonnen. We hebben les met z`n vijven. De leraar is iemand die taalkunde heeft gestudeerd. Als echte juf was ik zeer kritisch op z`n manier van lesgeven en vond ik het erg hap snap. Hij ging op alle vragen en opmerkingen in, waardoor ik het gevoel had het niet meer te overzien. Gelukkig kwam er vandaag al wat meer lijn in en weten we wat er eind van de week van ons verwacht wordt: jezelf presenteren in het Portugees en vragen over jezelf, je gezin en land te kunnen beantwoorden. We hebben drie uur les per dag, verdeeld over twee momenten. De lessen aan het eind van de middag worden in ons appartement gegeven, omdat we op dat tijdstip niet meer in het VSO kantoor terecht kunnen. VSO zoekt nog naar een vervangende locatie voor de lessen.
We zullen op verzoek van Luka wat foto`s bij dit verslag plaatsen. Dan kunnen jullie genieten van onze foto`s terwijl wij genieten van jullie bijdragen in het boekje wat we van Elleke en Hester kregen vlak voor ons vertrek. Wat is het leuk, ontroerend, gezellig en ondersteunend geworden. Hartelijk dank allemaal voor jullie bijdragen. Heerlijk om af en toe in te kijken en te lezen. Dan is ver weg ineens een beetje dichterbij.
Tot een volgend verslag, Henriette en Jacques